دستگاه سوخت رساني

دستگاه سوخت رساني كه مخلوط بنزين و هوا را به نسبت معيني تأمين مي نمايد.

بنزين:  بنزين سوخت مايعي است که معمولاً از نفت گرفته مي‎شود و در محيط باز فرار مي باشد. براي جلوگيري از ضربه زدن بنزين در موقع احتراق به سرسيلندرها تا چند سال پيش تقريباً تا 3 ميلي گرم تترا اتيل سرب که ماده‎اي است سمي به هر ليتر بنزين اضافه مي کردند تا عدد اکتان بنزين بالا رفته و بنزين روانتر بسوزد . بنزين که خاصيت ضربه زدن آن حداقل باشد داراي عدداکتان 100 است. بنزين معمولي داراي 79 تا 80 اکتان است. بنزين خوب داراي 84 تا 90 اکتان و بنزين سوپر داراي 88 تا 95 اکتان است. جهت بوجود آوردن احتراق در موتورهاي احتراق داخلي نياز به هوا و بنزين مي‎باشد

متعلقات سيستم سوخت رساني:

الف) باک و لوله‎هاي رابط

ب) پمپ بنزين

ج)لوله های بنزين

      د) دستگاههاي نشان دهنده بنزين

     ه) کاربراتور

و) فيلتر هوا

تمام اتومبيل هاي كه بنزين مصرف مي كنند داراي مخزن بنزين ،تجهيزات صاف كننده و لوله كشي لازم براي اتصال مخزن بنزين به پمپ بنزين و كاربراتور مي باشند.

الف) باك(مخزن سوخت)

مخزن بنزين معمولاً در عقب و يا در قسمت جلو و يا زير صندلي راننده بسته مي شود. اين مخزن از روق آهني ساخته شده وبه اسكلت ماشين متصل مي گردد. انتهاي بيروني اين مخزن به وسيله در پوش باك پوشيده   مي شود. در باك سوراخ و يا شكافي وجود دارد كه فضاي داخل مخزن بنزين را به هواي آزاد مربوط مي كند. بنابراين فشار سطح بنزين داخل باك معادل فشار جو است. در قسمت تحتاني مخزن لوله اي كه بنزين را خارج مي كند متصل مي شود.در داخل باك دستگاهي قراردارد كه به كمك آن و دستگاه ديگري كه جلو راننده نصب مي شود،مي توان به مقدار بنزين در داخل باك پي برد. در داخل بعضي از مخازن،صفحات عمودي به نام صفحات موج گيرنصب شده كه از حركت شديد و تلاطم سوخت در داخل مخزن ضمن حركت جلوگيري   مي كند.

ب) پمپ بنزين:

 دستگاهي است كه وظيفه انتقال سوخت، از باك تا كاربراتور را به عهده دارد.

ج) لوله هاي بنزين : بنزين توسط لوله به پمپ متصل مي شود، لوله بنزين معمولاً از يكي از دو قسمت شاسي عبور مي دهند و آن را با بستهائي به شاسي متصل مي كنند .در محل اتصال پمپ بنزين ،يك لوله قابل ارتجاع به كار رفته است كه نوسانات را مستهلك و از شكستن لوله جلوگيري مي نمايد.

د) دستگاههاي نشان دهنده بنزين:

دو نوع گيج بنزين الكتريكي وجود دارد و هر يك شامل دو قسمت است.يك قسمت آن داخل باك قرار      مي گيرد(به نام واحد باك)و قسمت ديگر آن جلو راننده قراردارد(به نام آمپربنزين)

ه) كاربراتور:

كاربراتور دستگاهي است كه هوا وبنزين( سوخت به صورت ذارت بسيار ريزي وارد هوامي شود) را به يك نسبت معين مخلوط كرده كه اين نسبت از يك به دوازده الي يك به هيجده(يعني يك قسمت بنزين وبقيه هوا)مخلوط شده و در اثر مكش پيستون (در زمان تنفس)مخلوط هوا و بنزين بصورت پودر از طريق منيفولد(راهگاه) هوا وارد حجم سرسيلندر گرديده و با جرقه حاصل از شمع در حالت (انفجار)محترق شده كه منجربه حركت پيستون و حركت ميل لنگ و نهايتاً به حركت در آمدن موتور مي گردد.

توضيح اينكه در بعضي از خودروها به جاي كاربراتور سيستم انژكتورقراردارد كه به منظور پاشيده شدن سوخت به داخل موتور(سرسيلندرها) بكار مي رود.

و) فيلتر هوا

فيلتر يا صافي هوا بر روي كاربراتور بسته مي شود و وظيفه آن تصفيه هوا از وجود نا خالصيها از قبيل گرد وخاك و ذرات معلق در هوا بوده كه بازديد مستمر و تميز كردن و تعويض به موقع آن در کاهش مصرف سوخت و كاركرد منظم موتور تأثير بسزائي دارد

نکته: در سرعت بالاي 100 کيلومتر بر ساعت مصرف بنزين يک ونيم برابر مي شود .سرعت مناسب براي مصرف بهينه سوخت پيکان 80 کيلومتر بر ساعت مي باشد.

انژکتور:

انژکتور دستگاهي است که سوخت مصرفي را بصورت پودر در آورده و آن را با فشار و قدرت لازم به داخل سيلندر مي پاشد و موجب افزايش قدرت، کاهش مصرف سوخت، گشتاور بالاتر، عملکرد بهتر موتور در هواي سرد و از همه مهمتر عدم آلودگي هوا مي گردد.عنوان تزريق يا انژکسيون ممکن است خواننده را به اشتباه انداخته و آنرا در رديف ديزل قلمداد نمايد ، لازم به ذکر است که موتور انژکتوري با موتور ديزل تفاوتهاي بنيادي دارد.